
Dit is nochtans absoluut niet het moment voor politieke spelletjes, de situatie is ernstig. Het meerjarenplan 2014-2019 van stad en OCMW bieden geen antwoord op prangende uitdagingen rond de toenemende vergrijzing en de kansarmoedeproblematiek. Het negeren van de onthutsende en schrijnende cijfers in de omgevingsanalyse getuigt van struisvogelpolitiek. Feit is dat er nagenoeg geen financiële ruimte is en dat er noodgedwongen keuzes moeten gemaakt worden.
Groen heeft moeite met de prioriteiten in de doelstellingennota van de meerderheid. Gezien de cijfers is extra investeren in een sociaal beleid nu de grootste prioriteit. Maar integendeel, de naakte inkrimping van de OCMW-dienstverlening veroorzaakt een sociaal bloedbad, alle premies en de toelagen aan sociale organisaties worden stopgezet, het antwoord op de vergrijzing zijn het feest voor de huwelijksjubilarissen en een uitbreiding van het woonzorgcentrum, er worden geen sociale correcties voorzien voor de afvalbelasting,? Is dit alles te wijten aan een gebrek aan visie of ambitie? Of simpelweg van harde asociale keuzes om de financiële put te dempen? Tienen en zijn inwoners betalen een verschrikkelijke prijs voor een ontstellend gebrek aan politiek management en langetermijnvisie. Zoals een oppositielid zei op de gemeenteraad: als Tienen een privé-bedrijf was dan kregen jullie al lang jullie C4. Arm Tienen?
Als de politiek iets van Mandela kan leren, dan is het misschien bescheidenheid. Als er iets is dat Mandela ons allemaal heeft voorgehouden, ook hun die machtig zijn, dan is het dit: denk aan je volk, wees er voor de mensen en wees niet alleen maar met jezelf bezig.
Filip Bolleire
Reacties
Aanmelden via
Facebook Twitter