Na de positieve klanken tijdens de verkiezingscampagne doken in het voorjaar al snel geruchten op dat er fors zou moeten bespaard worden. Elke gemeenteraad heeft de oppositie gevraagd naar cijfers, maar tot op vandaag kregen wij .

niets

De meerderheid komt met beleidsvoorstellen, maar de gemeenteraad krijgt niet te horen op welke cijfers die gebaseerd zijn.

Wij moeten enkel in de pers vernemen hoeveel mensen er ontslagen worden, hoeveel ze moeten inleveren en hoeveel ze extra belast zullen worden middels een extra heffing op huisvuil.

Groen is gedegouteerd over het gebrek aan respect voor de gemeenteraad, die hierin compleet genegeerd wordt - en het gebrek aan respect voor het getroffen personeel.

We zijn verbijsterd over het asociale karakter van de maatregelen: het bestuur wentelt haar structurele tekorten af op de minstbedeelden.

Een forfaitaire huisvuiltaks houdt geen rekening met gezinssamenstelling, inkomen of sorteergedrag.

Het lage kader moet evenveel inleveren als het hoger kader.

Karin Struyf wees erop dat bij elke nieuwe maatregel eigenlijk automatisch moet getoetst worden of de armen er niet nog armer van worden.

Maar de meerderheid van socialisten en cd&v had hier geen oren naar.

In plaats van het punt te verdagen en socialer uit te werken ging de burgemeester over tot de stemming.

De agendapunten die de oppositie had toegevoegd, zodat er eindelijk een debat ten gronde kon gevoerd worden, liet hij wél verdagen, waarop de oppositie opstapte.

Hij deed straffe uitspraken en daden, beschamend voor een burgemeester.

Als voorzitter van de raad zat hij te telefoneren zodat hij de mist in ging.

Letterlijk zei hij:"Moet ik het debat wel voeren?"(Wie sprak van een transparant en open beleid?)

Als stimulans van een positieve beeldvorming kan dat tellen.