Er is heel wat te doen geweest over het onkruid op de begraafplaatsen.Tijd om dit duidelijk te kaderen en aan te geven wat de oorzaak is, en welke de oplossing is.

Onze begraafplaatsen bestonden bijna stuk voor stuk uit kiezelvlaktes tussen de graven. Grijs of Rood, om de zoveel tijd kregen ze een dosis pesticiden, zodat er geen onkruid doorkwam. Europa had echter al enige jaren een pesticidenverbod uitgevaardigd. Gemeenten hadden dus de kans om hun onkruidbestrijding aan te passen en geschikt materieel aan te kopen.
Tienen heeft echter vooral energie gestoken in het zo lang mogelijk uitstellen van dit verbod.
Deze coalitie kwam net op het moment dat het verbod totaal was.

Met Groen hebben we snel een studiebezoek aan de begraafplaats van Leuven geregeld, om te bekijken welke verschillende technieken van heraanleg en bestrijding daar werden toegepast. Maar zelfs daarna ging er kostbare tijd verloren.
Blankendale werd aangesteld om het onkruid te lijf te gaan, maar het was vechten tegen de bierkaai.
Het kerkhof van Overlaar werd als eerste ingezaaid met gras. Vandaag is dat het kerkhof dat het beste in orde is.
Dat beeld zullen de andere kerkhoven ook hebben.
Maar het moet wat meezitten. Als het na de vergroeningsactie te nat of te droog is (en we hebben beide al uitvoerig meegemaakt), is het vaak het onkruid dat wint van het gras.

Het getuigt niet van goed bestuur om dan maar een hele ploeg extra mensen aan te nemen. Binnen afzienbare tijd is het probleem onder controle, en zouden we hen terug moeten ontslaan...